psychoterapia ciałem
Grupa ćwiczeniowa
Grupa ćwiczeniowa metodą Alexandra Lowena
Grupa ćwiczeniowa prowadzona metodą Alexandra Lowena to "działanie, które prowadzi do bycia". Ćwiczymy, wzdychamy, wibrujemy po to, by lepiej poczuć swoje ciało i lepiej poczuć siebie w swoim ciele. Sprawdzamy jak to jest być z różnymi emocjami i bezpiecznie, w niezagrażający sposób je wyrażać.
U podstaw metody, jaką stosujemy, leży założenie, że ciało i umysł człowieka stanowią jedność. Wszystko przez co przechodzimy na poziomie umysłu i psychiki znajduje swoje odzwierciedlenie w ciele. Niewyrażone emocje, szczególnie te trudne: lęk, gniew, smutek manifestują się w ciele w postaci napięć, częstokroć przewlekłych i nieuświadomionych. Dotarcie do nich i ich rozluźnienie pozwala na swobodniejszą autoekspresję i pełniejsze bycie. Tylko jednoczesna praca nad zmianą wzorców zapisanych w ciele oraz nad psychiką daje możliwość skutecznej i trwałej zmiany.
Zdrowie, wg Alexandra Lowena, to nie tylko brak choroby, ale też pełne energii i naturalnego wdzięku ciało nieskrępowane chronicznymi napięciami i gotowe do odczuwania przyjemności. Umysł zaś charakteryzuje spontaniczność, otwartość i kreatywność.
Zapraszamy na spotkanie z własnym ciałem, zapraszamy na spotkanie z całą / całym Tobą!
Nogi i stopy to nie tylko w przenośni, ale i dosłownie podstawa naszej egzystencji. To jak mocno na nich stoimy, jak dalece jesteśmy ugruntowani decyduje o tym czy i dokąd możemy iść, czy możemy wyznaczać potrzebne nam granice, bezpiecznie wyrażać nasze emocje, skutecznie sięgać po realizację naszym planów i marzeń.
Na zajęciach dedykowanych nogom będziemy je ożywiali, czuli, integrowali z resztą ciała. Putupiemu, pobalansujemy, wymasujemy, rozgrzejemy. Będziemy sprawdzali, czy można nogom zaufać i powierzyć ich sile resztę ciała.
POCZUĆ GRUNT POD STOPAMI
Drugie zajęcia cyklu poświęcone są naszym granicom. O tym jak je wyznaczamy decyduje jakość naszego ugruntowania, poczucie swojego ciała w przestrzeni a także poczucie siebie w relacji z drugą osobą.
Na zajęciach będziemy ożywiali ciało i jego fizyczne granice czyli skórę, tak, by lepiej poczuć, jakiej przestrzeni wokół siebie potrzebujemy, by tu, teraz i w relacji z tą konkretną osobą czuć się bezpiecznie i pewnie. Poprzez ćwiczenia podoświadczamy, jak sami stawiamy granice i jak czujemy granice stawiane przez innych.
TO MOJA PRZESTRZEŃ
MIEDNICA- CIAŁA SEDNO
Miednica to centrum energetyczne naszego ciała a jednocześnie obszar związany z seksualnością, treningiem czystości i niejednokrotnie karaniem, i jako taki naznaczona jest często poczuciem winy, wstydem i lękiem. Odcinamy się od czucia tych trudnych emocji chronicznie miednice usztywniając. Cierpimy na bóle lędźwi, doskwiera nam niespełnienie w seksie- usztywniona miednica zamiast łączyć górę z dołem, skutecznie je od siebie oddziela.
Na zajęciach uruchomimy nasze miednice, powędrujemy do nich dotykiem i uwagą. Rozwibrujemy je tak, by zmiękczać ich sztywność, uwalniać ich energię i móc z radością z niej korzystać.
KU SERCU
Serce to bardzo wrażliwy obszar naszego ciała- tu zwyczajowo lokujemy najintensywniejsze uczucia. Otwieramy serca na miłość, bądź , zranieni, zatrzaskujemy je przed nią. Nasze mogą serca skakać z radości, bądź pękać z bólu, mogą być lekkie, ciężkie, zbolałe. Pewnie nie bez powodu zamknięte są w klatkach (piersiowych)- te klatki mają chronić, ale przy okazji często też skutecznie oddzielają od czucia.
Na zajęciach uwagą, czuciem i energią podążymy ku sercu. Sprawdzimy jaki mamy z nim kontakt. Poruszymy napięcia klatki piersiowej, by zrobić dla serca więcej miejsca, poprzez ćwiczenia poczujemy granice jakich potrzebujemy, by bezpiecznie serce otwierać, zasilimy serce energią miednicy, by nasza miłość nie była tylko górnolotną ideą.
Lowen zwykł mawiać, że możemy sięgać na tyle na ile pozwala nam na to nasz typ zawieszenia (czyli sposób w jaki niewyrażone emocje wpisały się strukturalnie w nasze ciało). Jeśli w kluczowych momentach naszego życia nasze potrzeby były deprywowane, to najprawdopodobniej nauczyliśmy się im zaprzeczać (‚nie potrzebuję‘) bądź żyjemy w iluzji ‚samowystarczalności‘ (‚sam/-a sobie poradzę!‘) .
Na zajęciach przyjrzymy się naszym przekonaniom dotyczącym potrzeb: Czy wolno mi sięgać? Czy mam prawo potrzebować? Jaki przekaz noszę w swoim umyśle i ciele? Będziemy w dalszym ciągu otwierać klatkę piersiową i rozluźniać napięcia obręczy barkowej. Jeszcze raz wrócimy do nóg i ugruntowania, by mocno stojąc na ziemi móc sięgnąć po realizację naszych pragnień i potrzeb.
POTRZEBUJĘ...
Złość i smutek to emocje, które często chodzą w parze. Nie mając przyzwolenia na złość, którą mylimy z agresją, osuwamy się w smutek. Nie godząc się na utożsamiany ze słabością smutek, wpadamy w złość. Te zajęcia mają pomóc w rozpoznaniu indywidualnego schematu działania oraz napięć jakie nosimy w sobie w związku z niewyrażonym smutkiem i złością.
W grupie i pod opieką terapeutów będziemy znajdować dla nich bezpieczną ekspresję: szlochać i warczeć, tulić i uderzać.
MIĘDZY ZŁOŚCIĄ A SMUTKIEM
Lęk to trudna emocja, tak trudna, że często boimy się bać. Strach spłyca nasz oddech, zawiązuje przeponę, unosi w górę ramiona. Na zajęciach spróbujemy lęk do siebie dopuścić i poczuć go w ciele. Poprzez ćwiczenia fizyczne będziemy rozluźniali i włączali na nowo w obszar naszego czucia wywołane lękiem chroniczne napięcia. Spróbujemy pomimo lęku głębiej odetchnąć i odnaleźć wibrację i żywotność
BOJĘ SIĘ...
ODPUSZCZAM
Na ostatnich zajęciach cyklu sprawdzimy jak to jest zrezygnować z kontroli i zaufać ciału albo drugiej osobie. Będziemy rozluźniać, pozwalać na niekontrolowanie, oddawać ciężar i poddawać się będąc jednocześnie uważnymi na emocje i uczucia, jakie to w nas budzi.
Przeciwwskazania do uczestnictwa w zajęciach:
• nadwrażliwość na krzyk • terapia psychotropowa i stany psychotyczne • ciąża i połóg • aktualnie trwające stany ostre
- pourazowe bądź infekcyjne
Względne przeciwwskazania:
• karmienie piersią • choroby przewlekłe postępujące • wyniszczenie organizmu • terapie farmakologiczne • padaczka • jaskra
Uczestnictwo w zajęciach wiąże się niejednokrotnie z ekspresyjnym wyrażaniem emocji Twoich i innych uczestników grupy.
Jeśli nie jesteś gotowy/gotowa na głośny krzyk, tupanie czy uderzanie, być może nie jest to dla Ciebie dobry moment na uczestnictwo w cyklu.